پست های ویژه
دانلود رمان با سقوط دست های ما از زینب ایلخانی با فرمت‌های pdf، اندروید، آیفون، نسخه اصلی با ویرایش جدید و لینک مستقیم
مهم نیست چند سالت بود، کجا یا چطور عاشق شدی؛ همین که “اولین عشق” بود، کافی‌ست تا همیشه در قلبت جاودانه بماند. عشقی که با همه سادگی‌اش، همه دلش را به تو داد و تو هم بی‌دفاع، تمام قلبت را خرجش کردی. اما اولین عشق، همیشه ماندنی نیست… حالا او رفته و تو مانده‌ای با دلی که دیگر مثل قبل نمی‌تپد.
گوشی که دوباره لرزید آنقدر هول شدم که از دستم سقوط کرد کف زمین زانو زدم و اینبار دو دستی و محکم گوشی را گرفتم یالا شیدا یالا الان باز قطع میکنه صدایم مثل گیتار ناکوک بدجور توی ذوق میزد بله؟ اما صدای او بر عکس من کوک کوک بود الو شيدا؟ شیدا؟! نمیدانست با هر بار اینگونه هجی کردن حروف اسمم من شیدا و شیداتر میشوم؟ ب..بله؟ سلام سلام خوبی؟ کجایی؟ چرا اینقدر راحت حرف میزند و من این طور برای ادای هر واژه جان میکنم؟ خوبم… مـن … من…. آموزشگاه… سر کلاس بودم… شما … شما زنگ زدی… تا بیام بیرون. چیزه … تا بیام بیرون قطع … میان حرفم برای نجات کلمات روانی شده واسطه شد. خوب بابا چرا قصه حسین کرد شبستری میگی مخم جر خورد. بابات کجاست؟ برای این زنگ زده بود؟ آب دهانم را قورت دادم. تاب تحمل نداشت با توام گوشی بهادر چرا خاموشه؟
کار واجب دارم باهاش بابایی… چیزه… بابایی… کلافه :گفت اوووووو…. بابایی چیزه؟ چیزه چیه؟ لبم را گاز گرفتم و با کف دست به پیشانی ام زدم خاک تو سر شل و ولت شید یکم خودت رو جمع و جور کن چیزه یعنی دادگاهه خندید اونوقت به کدوم زبونی چیز میشه دادگاه؟ خجالت کشیدم و خواستم کمی حرف هایم را رفع و رجوع کنم جلسه دادگاه گوشی نمیبرن ای بابا دیشب قرار بود یک سری مدارک آقام رو فکس کنه و اسم دوساعته توی دفتر دوستم منتظر فکسم همون پوشه زرده؟ سریع :گفت
آره آره قبل اجرا گذاشتنش قرار بود منم ببینم. خونه جا گذاشته صبح دیدم روی جا کفشی مونده ول معطلیم پس، برو بچه سر درس و مشقت ترسیدم که قطع کند تموم شد میخواید من بفرستم و استون؟ کپی میگیرم با آژانس میفرستم چند لحظه مکث کرد و بعد پرسید کلاست کجاست؟ نزدیک خونتونه؟ بله میام دنبالت، آدرس رو اس کن.
اس کنم؟! پوف صدا داری کشید قربون اون فرهنگ بهادریت بشم من پیامک کن! بعد با خنده کلمه پیامک را بخش کرد. خجالت کشیدم ببخشید نافت رو با ببخشید بریدن؟ بخشیدم نصف تهران منهای میدون منیریه اش واسه تـو باش تا بیام فیلن منتظر نماند و قطع کرد گوشی را روی سینه ام فشردم صدای ذوق از قلبم رد شد و حنجره را شکافت و به پرواز در آمد مثل یک جیغ سر کش کوتاه این راهرو چه قدر دوست داشتنی بود آیدا احمق است این راهرو به نظرم شبیه سالن انتظار فرودگاه است که قرار است پذیرای بهترین مسافر برگشته از دور دست هایت باشد چرا نمیدانم دست هایم برای چه آفریده شده بودند؟ پاهایم همین طورا دست و پاگم کردن یعنی همین؟ آید! آیدا همیشه می تواند این جور مواقع به دادم برسد. با همان دست های دیوانه به او پیام میدهم کیفم را بردارد و بیاید بیرون.
آن چند دقیقه ای که طول کشید بیاید نمیدانم چگونه چند سال گذشته و آینده را یکجا در مغزم مرور کردم من و بهزاد بهزاد و من دوباره و دوباره و دوباره… آیدا هم ذوق زده جیغ می کشد تنها راه حلش یک رژ جیغ بنفش و یک عطر تند فرانسوی است. رژ را پس میزنم و اما میدانم این عطر وقتی بماند چند دقیقه بعد مثل آیدا عطرم خاص می شود موهایم را با آب سر و سامان میدهم و به خیال خودم خیلی خوب و خوش حالت زیر مقنعه ام جولان میدهد. هرچه میگذرد انگار قلبم دیوانـه تـر مـی شـود. یـاد عروسک الاغ هدیه تولد پارسالم می افتم؛ همان که آیدا آورده بود و وقتی سرش داد میزدی شروع به رقصیدن و آواز می کرد و سرش را تند تند می چرخاند ؛ انگار میخواست اینقدر گردن بچرخاند که سرش از بدنش جدا شود و پرت شود و در دورترین نقطه زمین فرود آید. الاغ دیوانه نگهبان آموزشگاه هم امروز انگار از چشم هایم همه چیز را خوانده است.
